eindresultaat bottle packaging;

De vorige ideeën waren wel goed,

maar het uiteindelijke resultaat was niet in die mate bevredigend dat ik
niet verder zocht naar een beter model.
Het hoofdidee van een pietjesbak bleef bestaande, maar de de uitwerking hiervan probeerde
ik over een totaal andere boeg te gooien.
De doos moest steviger zijn dan de vorige try-outs,de opstaande randen moesten mooi recht staan,
er moest nog een slotje aan komen
en spel-elementen moesten ook in de doos kunnen worden opgeborgen worden (dobbelstenen).

Voor de stevigheid werkte ik met een dubbele bodem, en een rechthoekig basisvlak.
Verder zou de fles volledig binnen de maten van de doos blijven, zodat deze breukveilig is.

Een slotje werd conform aan een postpakketdoos ontworpen.

De plannen van mijn verpakking vindt u hieronder terug:

verkleinen van het gebruikte oppervlak

Door het extra lipje door de buitenwand te steken,
moet mijn uitgesneden zijwand minder lang worden.Dit is op zich wel positief, maar het brengt wel met zich mee dat er nu al 2 uiteindes van lipjes te zien zijn aan elke buitenwand van een zijwand van de pietjesbak (8 in totaal dus door de 8 zijdes van de 8hoekige pietjesbak )

omslaan van de zijwanden

Het uitsnijden van de zijvlakken gebeurde op grote polystyreenblokken;

hierna rilde ik alle ribben waarover geplooid ging worden
en vouwde ik de zijwand dicht.

aangezien nog niet alle wanden mooi recht stonden sneed ik een extra lipje uit de boord, maar wel zodanig dat dit niet zichtbaar was.(zie hieronder)
Dit lipje trok de binnenwand (de meest rechtse) naar buiten toe (naar links).

uiteindelijke grondplan ID 2

Aangezien het vorig plan te groot was voor de opgegeven vellen karton,

en ik de correcte maten van een pietjesbak toch wou blijven hanteren,

moest ik verder op zoek gaan naar een ander plan voor eenzelfde vorm.

Aangezien de vorm nog steeds de volledige breedte van de vellen karton beslaat

en de lijnen op het karton te dun zijn getekend (om exact te kunnen snijden) is de foto niet helemaal duidelijk. Voor de volledigheid;

de 2 onderste zijwanden van de pietjesbak zijn in bovenstaande foto al uitgesneden.

Hieronder vindt u een close-up van 1 zijwand van de pietjesbak.

grondplan pietjesbak

Voor de uitwerking van de pietjesbak tekende ik onderstaand plan.

Toen ik dit grondplan verschaalde naar de werkelijke maten* van een pietjesbak

werd dit ontwerp te groot voor de opgegeven kartonplaten,
waardoor ik op zoek moest gaan naar een andere methode om tot de vorm van een pietjesbak te komen.

* met dank aan bvba Vandersloten voor het vrijgeven van de afmetingen.

pietjesbak

Aangezien ik de verpakking
een meerwaarde wou meegeven,
en aangezien alcoholische dranken vaak gekocht worden door jongeren,
dacht ik eraan de verpakking een functie mee te geven als spelbord.
Dit idee evolueerde verder naar een pietjesbak, aangezien hiermee verschillende drankspelen kunnen gespeeld worden.

Verpakking in de vorm van een doodskist.

In wezen kan dit verleidelijk zijn voor

jongeren om te kopen,

aangezien deze verpakking wel stoer lijkt.

Wanneer de fles een alcoholische drank zou bevatten, in combinatie met het 'dodelijke uiterlijk' zou de jongere die dit koopt zich stoer doen kunnen overkomen,
wat nu eenmaal een (overbodige) noodzakelijkheid is die bij jongeren voorkomt,
en waar wij als ontwerper kunnen gebruik van maken.

KLANT:

Smurfit Kappa - http://www.smurfitkappa-turnhout.com/

OPDRACHT:

Maak een geschenkverpakking rond 1 specifieke fles. Wijn, water, olijfolie, badolie… Welke type fles mogen jullie zelf kiezen? Exploreer dus goed en probeer zo snel mogelijk jouw type fles te verkrijgen. De type fles zal voor een groot deel de vormgeving en de gebruikerscontext gaan bepalen waar jou verpakking een meerwaarde moet voor bieden. Experimenteer met de vormesthetiek van het karton, geef de verpakking extra functies, zorg dat de structuur de fles kan dragen, enz…

CONTEXT:

Wat lijkt er eenvoudiger dan een kartonnen doos? Gewoon golfkarton op maat gesneden en bedrukt, geen klant die er verder wakker van ligt. Tenzij precies die doos voor een ongemak zorgt op de verpakkingslijn en een storing vormt in het productieproces. Zo’n ‘eenvoudige’ kartonnen doos van een paar eurocent speelt dus een cruciale rol in een proces waar vele duizenden euro’s mee gemoeid zijn. Daarom moet elke doos die in de productielijn terechtkomt voldoen aan nauwkeurige specificaties.

Lepel

Naast het testen van verschillende smaken,

ben ik ook op zoek gegaan naar het juiste type hout om er
de lepel uit te maken om te gebruiken in de smaakimpregnatie.

Als eerste mogelijkheid kwam het hout van een fijnspar naar voor
al een mogelijke houtsoort aangezien deze heel poreus is.

hieronder vindt u een foto van de fijnspar onder een elektronenmicroscoop.
U ziet duidelijk dat deze houtsoort poreus is.

Naaldhout in het algemeen geeft helaas een bijzondere smaak af,
en wanneer ik andere smaken door het hout probeerde te laten opnemen,
veranderde de smaak resoluut.

Daarom zocht ik verder en vond in populierenhout een goed alternatief.
Het populierenhout is een zachte houtsoort en is licht.
Verder geeft het geen smaak af, en vele smaken die hierop werden geïmpregneerd verschillen niet of nauwelijks van de originele smaak.

Voor de vormgeving van de lepel heb ik vooral gelet op
het feit dat het belangrijk is dat er wordt gezogen aan het hout.
hierdoor moest de lepel relatief smal worden uitgevoerd,
zodat de lepel niet te veel plaats inneemt in de mond.
hierdoor kan de mondholte klein gemaakt worden, wat de mogelijkheid geeft
om te zuigen aan de lepel.

Hieronder vindt u een afbeelding van mijn lepel in populierenhout.

TESTEN SMAAK-IMPREGNATIE

Hieronder vindt u een kort overzicht van de testen met verschillende smaakimpregnaties op een stuk populierenhout.

-Ketchup; dringt nauwelijks in het hout door.
De smaak van het hout is niet dezelfde als de gewone ketchupsmaak.

- bosbessenconfituur;

links ziet u een stukje populierenhout dat een volledige dag heeft getrokken in de bosbessenconfituur. Rechts ziet u een stukje hout dat maar een halfuur in de bosbessenbconfituur heeft gelegen. Het kleurverschil is duidelijk merkbaar. Qua smaak gaat het stukje hout dat een volledige dag heeft getrokken langer mee, maar beide proefstukjes smaken bijzonder zoet.

-olie

Na wat denkwerk kwam ik op de idee om olie te gebruiken,

aangezien deze heel gemakkelijk indringt in eender welke stof (dus ook hout). Aangezien er zich geen situatie mag voordoen waarbij de smaak van het hout snel verdwijnt, laat ik het hout een volledige dag trekken in verschillende oliën;

notenolie, rode peper-olie en olijfolie.

resultaten;

-notenolie; de zachte smaak van de

notenolie is duidelijk aanwezig maar blijft zacht, en naarmate men langer kauwt of zuigt op het hout, vermindert de smaak niet.

-rode peper-olie; Smaak is heel duidelijk aanwezig, wanneer de

smaak iets zachter zou zijn, zou

het aangenamer zijn te blijven proeven van het hout, nu smaakt

het hout echt door-en-door pikant!

-olijfolie; hier is de smaak ook wel aanwezig, maar veel minder

sterk dan bij de vorige 2 oliën en iets fletser.

Populierenhout getrokken in Leffe:
Bij het gebruik van donkere Leffe wordt de smaak dof en niet echt vergelijkbaar met de pure Leffe-smaak.
Als we echter blonde Leffe gebruiken om het populierenhout in te laten trekken,
krijgen we een lekkere smaak die aanleunt bij de originele blonde Leffe-smaak.

Opvallende is het ontstaan van een grote hoe

veelheid luchtbellen bij het gebruik van blonde Leffe, bij donkere Leffe komt dit niet voor.

Verder koos ik om het hout niet langer dan 25 minuten te laten trekken omdat de kwaliteit van het bier afneemt, eenmaal blootgesteld aan de lucht.

-Soya

Bij het gebruik van soya-saus moet er gelet worden op de tijd waarop het hout in de soya ligt, deze mag niet groten dan 20 min. zijn, aangezien de smaak anders veel te geweldig aanwezig is.

De smaak is dus sowieso duidelijk aanwezig en lijkt heel sterk op die van de pure soya-saus!

-Sambal

Deze pikante puree dringt goed door in het hout en blijft ook lang vast-gehouden door het hout, ook al smaak je de sambal direct door de pikante en agressieve smaak. Het hout zorgt ervoor dat de sambal zelfs iets afgeronder wordt van smaak (maar toch nog steeds pikant is).

-Munt

Graag had ik een frisse smaak kunnen laten toevoegen aan het hout, en daarvoor had ik gedacht aan munt.
helaas was de smaak niet te vergelijken met munt, en het hout smaakte ook niet fris.

-Pindakaas

Ik liet het hout een volledige dag in de pindakaas-emulsie staan,
maar er werd weinig smaak opgenomen door het hout.
Verder smaakte het hout flets en helemaal niet naar pindakaas.

-koffie

De smaak van koffie werd heel goed overgenomen door het hout.
Dit gaat wel heel snel,in plaats van een volledige dag, volstaat het hier het hout 20 minuten te laten weken in de koffie, anders word de smaak veel te sterk.

Als besluit eens even alles op een rijtje zetten:

De smaken die minder goed werden opgenomen en/of die niet meer smaakten naar de originele smaak; Leffe donker

Ketchup

Olijfolie

Munt

Pindakaas

koffie

De smaken die goed werden opgenomen door het hout en aanleunden bij de originele smaken zijn; Leffe Blond

Bosbessenconfituur

Notenolie

Rode-peper-olie

Soya-saus

Sambal

Uit de smaken met een positief resultaat zal ik Sambal gebruiken om mijn lepel mee te impregneren, aangezien;

-De smaak zeker duidelijk aanwezig zal zijn.
-De smaak overeenkomt met de originele smaak. Het enige waargenomen verschil door mij is dat de smaak van de lepel een tikkeltje minder agressief is als de pure smaak, wat voor mij zeker geen probleem vormt.

-Bij het gebruiken van de Sambal zal de lepel ook verkleuren, waardoor er nog een extra zintuig aangesproken wordt.

zoethout ijsstokje

Nadat de ijs opgegeten is kan men ongegeneerd verderkauwen op het stokje, aangezien dit nog bij het smakenpakket hoort.

zoethout lepel-rietje-theezakhoudertje


Lepel / roerstaafje (afhankelijk van de beschikbare Ø) uit zoethout.
Wanneer gebruikt bij thee wordt ook de smaak van het zoethout opgenomen in de thee.
Verder is de lepel hol zodat men dit als rietje kan gebruiken waardoor de smaak van het zoethout versterkt wordt, en ook het gevoel van de textuur aan de lippen is een nieuwe ervaring.

Als laatste heeft de lepel een fijne uitsparing bovenaan de steel waar het koordje van het theezakje tussen kan worden geschoven, waardoor dit niet kan vallen in de thee zelf.

Principe; cilinder zoethout in schijfjes snijden [ eventueel met de afmetingen vergelijkbaar met een muntje (King). kan eender welke vorm zijn en het onderzoek naar de uiteindelijke vorm uit de eindeloos vele mogelijkheden is nog gaande.

Dit wordt geserveerd bij de thee waarbij men het zoethoutmuntje bij de thee kan voegen en men kan er achteraf ook op kauwen.

thee-vaas



Op de tafel staat een vaas gevuld met heet water waarin kruiden staan te trekken.
Wanneer er thee gevraagd wordt, wordt een leeg glas geserveerd en wordt deze volgeschonken met het water uit de vaas op tafel.
De vaas moet uit een materiaal zijn gemaakt dat goed isoleert en een open deksel kan ook helpen de warmte zo lang mogelijk te behouden.

Op elke tafel kan men een andere soort thee laten trekken, ofwel overal dezelfde kruidenthee.

Bedenking; wordt er eigenlijk thee besteld in een sterrenrestaurant?

Opmerking: Tekst in het cursief moet nog worden onderzocht

info moleculair koken; inleiding

Belangrijke namen die ik steeds tegenkom bij
moleculair koken zijn;
Harold McGee
Hervé This
Ferran Adrià
Heston Blumentha
Moshik Roth
Nicholas Kurti
pierre Gagnaire

Nederlandstaligen; Eke Mariën, Jan Groenewold

nog interessanter; de links met 'volgens mij' inhoud;

http://www.curiouscook.com
http://www.cookandchemist.com
...
sites met meer smakencombinaties en beter inzicht op het geheel volgen nog
(check label; Anders eten/ Smaken Combo)

tips & trics

Hallo,
dit is m'n eerste bericht op, en tevens mijn eerste kennismaking met blogger.
Wanneer iemand handige tips heeft, of relevante opmerkingen;
ga uw gang in de vorm van een reactie hierop,
ik zal dat hier dan wel ergens kunnen lezen mij dunkt?!

Groetjes
Pieterjan Aerts